Były mnich hinduski finansuje tworzenie wynalazków z zakresu “zielonych” technologii

Manoj Bhargava, z indiawest.com

Manoj Bhargava pochodzi z bardzo zamożnej rodziny z Lucknow w Indiach. W latach 60-tych jego rodzice podjęli decyzję o emigracji do USA i zamieszkali wraz z kilkunastoletnim Manojem w biednej dzielnicy w Filadelfii. Chłopak był geniuszem matematycznym. Dostał się do prestiżowej szkoły średniej, a później do college’u. Po roku studiów rzucił jednak dalszą naukę, gdyż “była nudna”. Zaczął imać się różnych dorywczych zajęć, po czym wyjechał do Indii. Przez 12 kolejnych lat prowadził życie hinduskiego mnicha. Obecnie wspomina, że jego prawdziwa edukacja zaczęła się właśnie wtedy, w hinduskim aśramie. Następnie wrócił do USA, gdzie przejął rodzinny interes.

Kilka lat później otworzył własną firmę produkującą kofeinowe napoje energetyczne. Lansując swój biznes zaskoczył konkurencję proponując inną wielkość butelki z napojem, co okazało się prawdziwym strzałem w dziesiątkę. Sprzedaż rosła jak grzyby po deszczu i obecnie Manoj szacuje wielkość swojego majątku na około 4 miliardy dolarów.

Nie pisałbym jednak o Manoju, gdyby był on tzw. „przeciętnym miliarderem”, łamiącym sobie głowę nad tym, jak jeszcze bardziej uprzyjemnić swoje życie, powiększyć swój majątek czy sięgnąć po władzę.

Tak miałaby wyglądać barka oceaniczna z załadowanymi na nią urządzeniami Rain Maker, z fortune.com

Kiedy jego syn miał 10 lat, usłyszał od swojego ojca takie słowa: „nic nie dostaniesz z mojego majątku”. Manoj uważa, że przekazując synowi pieniądze, zrujnowałby mu życie. Zamiast „inwestować w dzieci” postanowił wydać 90% (inne źródła podają, że 99%) swojej fortuny na cele charytatywne, w tym na poszukiwanie rozwiązań dla najbardziej palących problemów całej ludzkości. Kilka lat temu, bez medialnego szumu, rozpoczął budowę szpitali w Indiach, a w Detroit założył rozległe laboratorium – Stage 2 Innovations -  centrum badawczo-rozwojowe oraz fundusz inwestycyjny, którego celem jest przyspieszenie masowej komercjalizacji innowacyjnych technologii. Według jednego z zatrudnionych przez Manoja inżynierów, stworzone laboratorium jest najlepiej sfinansowanym ośrodkiem eksperymentowania na świecie: pieniądze znajdują się na wszelakie potrzeby.

Wielka powódź na wschodnim wybrzeżu Indii, na zdjęciu scena ze stolicy Tamil Nadu, Chennai, grudzień 2015, z gofundme.com

Od czasów rozwijania biznesu napojów energetycznych, Manoj zwraca szczególną uwagę na prostotę konstrukcji oraz wielkość oferowanego / tworzonego produktu / urządzenia. Odnosząc się do nauki wyniesionej z hinduskiego aśramu uważa, że skomplikowane rozwiązana nie są konieczne, by znaleźć odpowiedź na najbardziej dręczące obecnie ludzkość problemy. Manoj nieustannie nadzoruje pracę inżynierów w stworzonym przez niego ośrodku badań i nalega, by konstruowane urządzenia były coraz mniejsze i jak najprostsze, tak by w przypadku awarii mógł je naprawić każdy, a nie wyłącznie wysokoopłacany specjalista. Szukając inżynierów do swojego laboratorium, zwracał szczególną uwagę na tych, którzy tworzą w swoich własnych piwnicach, a nie w dużych laboratoriach i biurach projektowych.

Manoj jest nieufny wobec instytucjonalnych rozwiązań i propozycji. Według niego nowi gracze na rynku mogą odnieść sukces tylko wtedy, gdy odrzucą założenia przyjęte przed duży przemysł. Sam o sobie mówi, że “nie jest wynalazcą, lecz studentem prostych rozwiązań”.

Mapa przedstawiająca suszę w USA, stan na koniec maja 2015 roku. Kolor bordowy - wyjątkowa susza. W Kalifornii susza panuje od czterech lat.

Jaki jest dotychczasowy efekt pracy zespołu jego 30 inżynierów?

1.     Urządzenie wspomagające krążenie krwi w organiźmie człowieka.

2.     Free Electric, stacjonarny rower. Pedałowanie na nim wprowadza w ruch prądnicę. Wyprodukowany prąd elektryczny jest gromadzony w akumulatorze. Przyjemna jedno - godzinna „jazda” na tym rowerze powoduje wytworzenie ilości prądu elektrycznego, wystarczającej do całodniowego oświetlenia oraz do zapewnienia funkcjonowania podstawowych urządzeń elektrycznych domu jednorodzinnego. Co ważne: konstrukcja rowera jest na tyle prosta, że każdy mechanik rowerowy będzie w stanie usunąć ewentualne awarie. Jego produkcja w Indiach ma kosztować około 100$. Rower ten przedstawiany jest jako jedno z rozwiązań mających umożliwić wszystkim na świecie łatwy dostęp do energii elektrycznej, nawet w najbardziej ubogich wioskach. Rower taki może także znaleźć zastosowanie w bogatych krajach, jako awaryjne źródło energii, w sytuacji np. katastrofy naturalnej. Rower ten będzie produkowany już na początku 2016 roku.

3.     Rain Maker, urządzenie produkujące wodę pitną z jakiejkowiek wody niepitnej, nawet zanieczyszczonej, ale przede wszystkim z wody morskiej. Zastosowano tutaj proces destylacji wody. Urządzenie jest w stanie wyprodukować 3800 litrów wody pitnej na godzinę. Uzyskiwana woda pitna wykazuje jakość dużo wyższą od tej określanej jako minimum przez Agencję Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych. Co ważne: urządzenie to jest wielkości kontenera, co umożliwia łatwe przewożenie na miejsca dotknięte suszą. W sytuacji kryzysowej, w bardzo łatwy i tani sposób można byłoby załadować setki tych urządzeń na wielkie oceaniczne barki zacumowane w pobliżu wybrzeża i stamtąd pompować wodę pitną rurami na stały ląd, na obszary dotknięte katastrofą. Dotychczas budowane stacje odsalania wody morskiej są duże, niesamowicie drogie, a zastosowane w nich technologie odsalania wymagają użycia olbrzymich ilości energii elektrycznej. Rain Maker ma być produkowany już w pierwszym kwartale 2016 roku. Manoj zamierza sprzedawać te urządzenia bogatej, dotkniętej suszą Kalifornii, a zarobione środki przeznaczyć na sfinansowanie produkcji tych urządzeń, które mają być przekazane w darze ubogim społecznościom w Indiach.

4.     Manoj z największą pasją opowiada o ostatnim pomyśle, „geotermalnym”. Chodzi o zastosowanie przewodów z grafenu, który jest świetnym przewodnikiem ciepła, do „wyciągania” ciepła prosto z głębi ziemi na powierzchnię. Tym samym naturalne ciepło Ziemi mogłboby, według obliczeń, zastąpić w skali ogólnoświatowej 85% paliw kopalnych, których spalanie wywołuje zanieczyszczenia.

"Billions in Change" - film o wynalazkach konstruowanych w laboratorium stworzonym przez Manoja Bhargava

A na sam już koniec, cytaty z wypowiedzi Manoja:

“Ostatecznym celem biznesu jest służba na rzecz społeczeństwa. Chcę redystrybuować bogactwo w inteligentny sposób”.

„Jeśli jesteś bogaty, masz obowiązek pomóc tym, którzy nie są bogaci”. „Zrób co trzeba, by zmienić życie ludzi, a nie tylko mów o tym”.

Na podstawie artykułów z nationalgeographic.com, fortune.com, wsj.com

zdjęcie w slajderze z nationalgeographic.com

  Czerwone Drogi Auroville.
 Wolontariat w Indiach i świat tamilskich wiosek.   

Na każdą wyprawę - filtry Katadyn 
Butelki na wodę
Na temat terroryzmu – wypowiedzi trzech nauczycieli duchowych, z Indii i z Tybetu. 
Amritsar 
Przygotowania do wyjazdu