Ugadi/Yugadi

Miodla indyjska

Ugadi / Yugadi to dzień rozpoczynający hinduski Nowy Rok w stanach położonych na Płaskowyżu Dekanu: w Karnatace i w Andhra Pradesh. W tym roku przypada on na 11 kwietnia (jest to święto ruchome, ustalane według wskazań kalendarza księżycowo – słonecznego). W tym samym dniu i pod różnymi nazwami Nowy Rok jest także obchodzony w kilku innych stanach, przykładowo: Maharashtra (Gudi Padwa), Manipur (Cheiraoba), Himachal Pradesh (Chaitti).

Według tradycji hinduskiej rozpoczął się dzisiaj (w niektórych stanach – za trzy dni) rok 2070 VS (Ery Vikrama - Vikram Samwat). (Wikramaditja był indyjskim królem, znanym ze swojej mądrości i praworządności. W 57 roku p.n.e., po odniesieniu zwycięstwa nad plemionami Śaków, Wikramaditja ustanowił nowy kalendarz, obowiązujący w Indiach do dziś i używany głównie w astrologii i religii). Według wedyjskiej/hinduskiej tradycji rok 2070 VS to Rok Zwycięstwa, zwycięstwa dobra nad złem.

Gorączka przedświątecznych zakupów udziela się większości hindusów: kupowane są nowe ubrania, ozdoby i sprzęty domowe. Kobiety sprzątają domy i ich obejścia.

Według tradycji w dniu Nowego Roku Brahma rozpoczął dzieło stworzenia. W Karnatace hindusi odbywają rytualną kąpiel przed wschodem słońca. Wejścia do domów dekorowane są świeżymi liśćmi z mango, śpiewane są mantry, bhadźany (religijne pieśni), odprawiane pudże. Rodziny zbierają się przy suto zastawionych stołach.

Dla wielu hindusów święto Ugadi jest utożsamiane z potrawami, często o symbolicznym znaczeniu. Mieszkańcy Andhra Pradesh przyrządzają mieszankę “ugadi pacchadi”, a Karnataki – „bewu bella”, czyli zestawienie surowego mango (smak kwaśny), świeżego tamaryndu (smak kwaśny), cukru trzcinowego (słodycz) i kwiatów miodli (smak gorzki). Spożywanie tej świątecznej potrawy oznacza, że radości i smutki (tak jak i różne smaki) życia powinny być traktowane jednakowo, ze spokojem, bez niepotrzebnego rozgorączkowania. Podobną rolę spełnia uproszczona “bewu bella”, składająca się z liści i kwiatów miodli z cukrem trzcinowym, wręczana każdemu uczestnikowi święta przez najstarszego w rodzinie, zwykle panią lub pana domu. Przed jej spożyciem wymieniane są życzenia noworoczne.

Liście i kwiaty miodli z kawałkami cukru trzcinowego

Miodla z cukrem trzcinowym tuż przed podaniem domownikom

Zwyczaj wieszania zielonych liści mango nawiązuje do podania, według którego dwaj synowie Śiwy i Parwati bardzo lubili mango. Jeden z nich nakazał ludziom przymocować liście do drzwi wejściowych, co miało zapewnić dobre zbiory.

W dniu Ugadi pandici odczytują w świątyniach (wydarzenie to transmituje się w telewizji) roczne almanachy, zwane “panczangam”. Samo słowo “panczangam” oznacza tyle co “pięć części ciała” lub “pięć elementów czasu” (Tithi, Vaara, Nakshatra, Yoga and Karana). Opracowując przepowiednie dokonuje się analizy elementów czasu z położeniem Słońca i Księżyca. Hinduski “panczangam” zawiera tym samym mnóstwo matematycznych informacji o ruchu ciał niebieskich i ich wpływie na życie człowieka i całych narodów i wchodzi w skład indyjskiej astrologii. Indyjscy politycy i biznesmeni zwracają szczególną uwagę na przepowiednie dokonywane w Nowy Rok i dostosowują do nich swoje działania.

Ugadi oznacza symboliczny początek lata i wakacji szkolnych. Obfitość surowych mango sprawia, że jest to sezon na robienie zapraw, pikli z mango. W Andhra Pradesh Ugadi to również tradycyjny dzień debiutu dla młodych poetów. Poeci z długim stażem prezentują w tym dniu swoje nowe dzieła.

Produkty z neem (miodla indyjska)
Hinduizm - Heinrich von Stietencron
Pieszo przez Indie