Nawaratri
Pod koniec pory deszczowej, w miesiącu aświna (wrzesień/październik)
obchodzone jest w Indiach święto Maha Nawaratri, czyli Sharada Navaratri
(święto dziewięciu nocy). Trwa dziewięć nocy i dziesięć dni. W 2011
roku przypada ono między 28 września a 6 października. To najważniejsze z
czterech świąt Nawaratri obchodzonych każdego roku.
Nawaratri to okres świętowania dla wszystkich. Artyści prezentują
swoje umiejętności, organizowane są przedstawienia z udziałem kukieł,
tańce, a w niektórych regionach z świątyń wyprowadza się odświętnie
udekorowane idole bóstw. W południowych Indiach, w domach hindusi tworzą
tzw. golu, czyli coś w rodzaju schodów złożonych z 7, 9 lub 11 stopni, na których
ustawiane są lalki reprezentujące różnych bogów. Sąsiedzi składają sobie
wizyty, spożywają wspólnie posiłki, tańczą, śpiewają i obdarowują
drobnymi prezentami.
Dążący do duchowej odnowy hindusi spędzają czas Nawaratri w ciszy, poszcząc i medytując. Maha Nawaratri przypada na okres zaraz po przesileniu jesiennym, kiedy natura zaczyna przygotowywać się na nadejście pory zimowej. Obumiera stare po to, by wzmocnione blisko Źródła ponownie się odrodzić na wiosnę w swej oryginalnej formie. To okres wglądu w samego siebie, czemu towarzyszy szeroko pojęte oczyszczenie. W tradycji indyjskiej to również korzystny okres dla zainicjowania nowych przedsięwzięć, na przykład gospodarczych czy naukowych (najmłodsze dzieci rozpoczynają naukę w szkole).
Podczas święta oddaje się cześć Bogini Matce, która pojawia się w
dziewięciu różnych formach – dewi, czyli – dziewięciu różnych formach śakti (żeńskiej energii boskiej / kreatywnej, obecnej w każdym z nas).
Od tradycji danego regionu zależy natomiast, jaka dewi jest czczona
określonego dnia. Uczestnicy święta oddają cześć Bogini Matce poprzez
rozbudowany rytuał ofiary (jadźna), także z użyciem świętego ognia
(homa), których celem jest oczyszczenie świadomości indywidualnej i
zbiorowej oraz przyjmując określoną intencję (sankalpa).
W czasie pierwszych trzech dni święta hindusi wzywają Bogini Matkę (w postaci Durgi, czyli Kali) prosząc ją o zniszczenie
wszystkich nieczystości, wad i błędów. Te trzy dni są przypisane tzw. gunie
tamas (o gunach przeczytasz poniżej).
W kolejnym trzydniowym okresi Bogini Matka jest adorowana w postaci Lakszmi, posiadającej moc
obdarowania swych wiernych nieskończonym bogactwem, nie tylko
materialnym, także duchowym. To okres przypisany gunie radźas.
Podczas ostatnich trzech dni adorowana jest Saraswati, Bogini mądrości i wiedzy, patronka sztuki,
muzyki, nauki i technologii. To czas przypisany gunie sattwa.
W ciągu dziewięciu dni Nawaratri świadomość uczestniczących w święcie wędruje od tamasu, poprzez radźas do sattwy. Dziesiątego dnia Nawaratri (Widziajadasmi) to tzw. Dusehra: spala się wtedy kukłę
Rawany (symbolizującego zło), manifestując w ten sposób powszechnie zwycięstwo dobra
(reprezentowanego przez Ramę). Według interpretacji adwajtawedanty chodzi tutaj o zwycięstwo rzeczywistości absolutnej nad
postrzeganą przez nas dualnością świata. Innymi słowy: mimo naszych prób oddzielenia fali od morza, w końcu uznajemy, że fala to także morze, stanowi ona jego nierozerwalną część. Świętowanie Nawaratri prowadzi do uznania wszechobecności Boga.
„Guna” tłumaczona jest jako cecha lub jakość. Według hindusów istnieją trzy guny: tamas, radźas i sattwa. Wszystko co zostało stworzone może zostać określone przy pomocy trzech gun. Występują one wszędzie, jedynie ich proporcje się zmieniają. Zatem te trzy guny używane są powszechnie do kategoryzowania zachowań, fenomenów naturalnych, a w ajurwedzie tworzą zaś system służący do oceniania stanu pacjenta.
Tamas (ciemność) to guna określająca tendencję do letargu, braku działania, inercji. Radźas (powietrze, atmosfera) to guna wskazująca na istnienie siły popychającej do działania i ruchu. Sattwa to tendecja do czystości, świetlistości i zrównoważenia. Coś jest sattwiczne, jeśli dodaje, a nie ujmuje energii życiowej, przynosi równowagę, nastawia entuzjastycznie, przynosi poczucie szczęścia.
Na podstawie wypowiedzi Śri Śri Raviego Shankara oraz artofliving.org i wikipedia.org.
Prześlij komentarz